Gülnaz
Gülnaz (1975) is zeventien als ze vanuit Nusaybin (Turkije) aankomt in Nederland. Malburgen betekent veel voor haar. Trouwen, werken, kinderen krijgen, het gebeurt allemaal daar.
En natuurlijk wordt er ook gekookt! Eten is belangrijk voor Koerden en de Koerdische eetcultuur is rijk aan smaken en gerechten, zoals kulîce (gebak), yaprakh (dolma) en nan (brood). Gülnaz herinnert zich hoe haar moeder, samen met andere vrouwen in Nusaybin, nan bakte op een vuurtje in een ronde, eigenhandig gefabriceerde oven, een tendûr, waar aan de zijkanten het deeg tegenaan werd geplakt.
Voor Koerden geeft eten betekenis. Het versterkt de kwetsbaren, viert de liefde, troost de achterblijvers en eert de doden. Door samen te koken en te eten worden familiebanden versterkt en vriendschappen gesmeed.
Soms gaat Gülnaz terug naar haar moederland. Er is veel veranderd. De historische stad Hasankeyf, die ze als kind vaak bezocht, is door de bouw van de Ilisu-dam onder water verdwenen. En ook de mensen van vroeger lopen nu door andere straten dan waar zij ze heeft achtergelaten toen ze vertrok. Maar de warme stralen van de zon zijn er nog steeds! En het eten is net zo lekker als vroeger.
BENIEUWD NAAR HET
VOLGENDE VERHAAL
VAN NAZLI?
